Πολυγραφότατος και πολυβραβευμένος, ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς και ποιητές του 20ού αιώνα. Ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες (ισπανικά: Jorge Francisco Isidoro Luis Borges Acevedo, γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες, Αργεντινή, στις 24 Αυγούστου 1899 και πέθανε στη Γενεύη, Ελβετία, στις 14 Ιουνίου 1986 και ήταν Αργεντινός συγγραφέας και θεωρείται μία από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές μορφές του 20ού αιώνα. Παρόλο που είναι πιο γνωστός για τα διηγήματά του (όπου κυριαρχεί το στοιχείο του φανταστικού), ο Μπόρχες ήταν επίσης δοκιμιογράφος, ποιητής και κριτικός.
Με αφορμή την επέτειο της γέννησής του, θυμόμαστε μερικές από τις χαρακτηριστικές του φράσεις:
«Ο χρόνος είναι η ουσία από την οποία είμαι φτιαγμένος. Ο χρόνος είναι ένα ποτάμι που με οδηγεί, αλλά εγώ είμαι το ποτάμι. Είναι μια τίγρη που με καταβροχθίζει, αλλά εγώ είμαι η τίγρη. Είναι μια φωτιά που με κατατρώει, αλλά εγώ είμαι η φωτιά».
«Το να ερωτεύεσαι σημαίνει να δημιουργείς μια θρησκεία που έχει έναν λανθασμένο θεό».
«Οποιαδήποτε ζωή αποτελείται από μια μόνο στιγμή, τη στιγμή που ένας άνθρωπος ανακαλύπτει, μια για πάντα, ποιος είναι».
«Τίποτα δεν είναι χτισμένο πάνω στην πέτρα. Όλα είναι χτισμένα πάνω στην άμμο, αλλά πρέπει να χτίζουμε σαν να ήταν η άμμος πέτρα».
«Η ίδια η ζωή είναι ένα απόσπασμα».
«Πάντα φανταζόμουν ότι ο Παράδεισος θα είναι ένα είδος βιβλιοθήκης».
«Η δημοκρατία είναι κατάχρηση στατιστικών στοιχείων».
«Το να είσαι αθάνατος είναι κοινός τόπος. Εκτός από τον άνθρωπο, όλα τα πλάσματα είναι αθάνατα, γιατί αγνοούν τον θάνατο. Αυτό που είναι θεϊκό, τρομερό, ακατανόητο, είναι να ξέρει κανείς ότι είναι αθάνατος».
«Η ποίηση θυμάται ότι ήταν προφορική τέχνη πριν γίνει γραπτή τέχνη».
«Δεν μπορώ να περπατήσω στα προάστια στη μοναξιά της νύχτας χωρίς να σκεφτώ ότι η νύχτα μας ευχαριστεί γιατί καταστέλλει τις αδρανείς λεπτομέρειες, όπως ακριβώς κάνει η μνήμη μας».
«Το πρωτότυπο είναι άπιστο στη μετάφραση».
«Η κολακεία των μεταγενέστερων δεν αξίζει πολύ περισσότερο από τη σύγχρονη κολακεία, που δεν αξίζει τίποτα».
«Το να πεθάνεις για μια θρησκεία είναι πιο εύκολο από το να τη ζεις απόλυτα».
«Στην τάξη της λογοτεχνίας, όπως και σε άλλες, δεν υπάρχει πράξη που να μην είναι η στέψη μιας άπειρης σειράς αιτιών και η πηγή μιας άπειρης σειράς αποτελεσμάτων».
«Η πραγματικότητα δεν είναι πάντα πιθανή ή πιθανή».
«Η αλήθεια είναι ότι ζούμε τη ζωή μας αναβάλλοντας ό,τι μπορεί να αναβληθεί. Ίσως όλοι γνωρίζουμε βαθιά μέσα μας ότι είμαστε αθάνατοι και ότι αργά ή γρήγορα όλοι οι άνθρωποι θα κάνουν και θα ξέρουν τα πάντα».
«Η μία έννοια διαφθείρει και μπερδεύει τις άλλες. Δεν μιλώ για το Κακό του οποίου η περιορισμένη σφαίρα είναι η ηθική. Μιλάω για το άπειρο».
«Έχω γνωρίσει την αβεβαιότητα: μια κατάσταση άγνωστη στους Έλληνες».
«Η ζωή και ο θάνατος έλειψαν από τη ζωή μου».
«Γεγονός είναι ότι όλοι οι συγγραφείς δημιουργούν τους προδρόμους τους. Το έργο τους τροποποιεί την αντίληψή μας για το παρελθόν, όπως είναι υποχρεωμένο να τροποποιήσει το μέλλον».
«Το γράψιμο δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κατευθυνόμενο όνειρο».
«Όπως όλοι οι συγγραφείς, μέτρησε τα επιτεύγματα των άλλων με αυτά που είχαν καταφέρει, ζητώντας από αυτούς να τον μετρήσουν με αυτά που οραματιζόταν ή σχεδίαζε».
«Γενικά, κάθε χώρα έχει τη γλώσσα που της αξίζει».
«Το κεντρικό πρόβλημα της νουβέλας είναι η αιτιότητα».
«Η ανάγνωση είναι μια δραστηριότητα μεταγενέστερη της γραφής: πιο καρτερική, πιο πολιτισμένη, πιο διανοητική.
ΠΡΟΣΩΠΟ – Βιβλιοnet (biblionet.gr)
