Το Νόμπελ Λογοτεχνίας απονεμήθηκε στην Annie Ernaux «για το θάρρος και την κλινική οξύτητα με την οποία αποκαλύπτει τις ρίζες, την αποξένωση και τους συλλογικούς περιορισμούς της προσωπικής μνήμης».
Η Ernaux, η οποία γράφει μυθιστορήματα για την καθημερινή ζωή στη Γαλλία καθώς και μη λογοτεχνικά βιβλία είναι μια από τις πιο αναγνωρισμένες συγγραφείς της χώρας της και ήταν μεταξύ των φαβορί για να κερδίσει το βραβείο. Η Ακαδημία Νόμπελ είπε ότι δεν είχαν «ακόμη καταφέρει να επικοινωνήσουν με την Annie Ernaux στο τηλέφωνο», αλλά περίμεναν να μπορέσουν να της μιλήσουν σύντομα.
Ο Anders Olsson, πρόεδρος της επιτροπής Νόμπελ, είπε ότι στο έργο της, «η Ernaux εξετάζει με συνέπεια και από διαφορετικές οπτικές γωνίες μια ζωή που χαρακτηρίζεται από έντονες ανισότητες όσον αφορά το φύλο, τη γλώσσα και την τάξη».
Η Ernaux γεννήθηκε το 1940 και μεγάλωσε στη μικρή πόλη Yvetot της Νορμανδίας. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ρουέν και αργότερα δίδαξε στο γυμνάσιο. Από το 1977 έως το 2000, ήταν καθηγήτρια στο Centre National d’Enseignement par Correspondance. Ο Olsson είπε ότι «η πορεία της προς τη συγγραφή ήταν μακρά και επίπονη».
Το ντεμπούτο της ήταν το Les armoires vides, που δημοσιεύτηκε το 1974 στη Γαλλία και με τον τίτλο Cleaned Out στα αγγλικά το 1990. Ήταν το τέταρτο βιβλίο της, La place or A Man’s Place, που αποτέλεσε τη λογοτεχνική της ανακάλυψη.
Το A Man’s Place και το A Woman’s Story, που δημοσιεύθηκαν αρχικά το 1988 στα γαλλικά, έχουν γίνει σύγχρονα κλασικά στη Γαλλία. Η Ernaux κέρδισε το Prix Renaudot στη Γαλλία το 2008 για την αυτοβιογραφία της The Years, η οποία προκρίθηκε για το διεθνές βραβείο Man Booker το 2019, όταν μεταφράστηκε στα αγγλικά από την Alison L Strayer.
Η Ankita Chakraborty είπε στον Guardian ότι το Getting Lost της Ernaux, «είναι ένα βιβλίο που καταγράφει την εμμονική σχέση της ηρωίδας με έναν Ρώσο διπλωμάτη, κι αποτελεί ένα είδος τοτέμ για τους ερωτευμένους: ένα εγχειρίδιο που θα τους βοηθήσει να βρουν το κέντρο τους όταν, όπως η Ernaux, είναι χαμένοι στην αγάπη».
Η Chakraborty έγραψε επίσης: «Η ιδιότητα που διακρίνει τη γραφή της Ernaux για τον έρωτα είναι η πλήρης απουσία ντροπής. Η επιθυμία μέσα της γεννά περισσότερη επιθυμία, την παρόρμηση του θανάτου, την ευτυχία, ακόμη και τα τραύματα του παρελθόντος, όπως η έκτρωση της, αλλά ποτέ η ταπείνωση. Διαβάζοντάς παροτρύνεστε να απαλλαγείτε από την ιδέα ότι η ντροπή μπορεί να είναι ένα πιθανό αποτέλεσμα της επιθυμίας σεξ».
Ο Olson είπε ότι ο Ernaux «πιστεύει φανερά στην απελευθερωτική δύναμη της γραφής».
«Το έργο της είναι ασυμβίβαστο και γραμμένο σε απλή γλώσσα, καθαρό», συνέχισε. «Και όταν με μεγάλο θάρρος και χειρουργική οξύνοια αποκαλύπτει την αγωνία της εμπειρίας της τάξης, περιγράφοντας ντροπή, ταπείνωση, ζήλια ή την αδυναμία του να δεις ποιος είσαι, έχει πετύχει κάτι αξιοθαύμαστο και διαρκές».
Βιβλία του/τηςAnnie Ernaux – Book Odyssey
Annie Ernaux wins the 2022 Nobel prize in literature | Books | The Guardian
