(. . .) Αυτό λοιπόν, το βιβλίο είναι μια εκ βαθέων περιγραφή, έως και εξομολόγηση, για όσα έζησε από μικρό παιδί δίπλα στον πατέρα της, για τους σπουδαίους ανθρώπους που γνώρισε όλα αυτά τα χρόνια (πολιτικούς, καλλιτέχνες, καθηγητές, επιχειρηματίες), γι` αυτούς που στάθηκαν δίπλα της στην πτώση της, αλλά και για κάποιους που την εκμεταλλεύτηκαν ή την ξέχασαν, αγνώμονες όντες για όσα εκείνη και ο πατέρας της τους είχαν κάποτε προσφέρει. Για τον αναγνώστη αυτού του βιβλίου είναι, μπορώ να πω, ένα μάθημα πρόσφατης ιστορίας, αλλά και ένα δείγμα ανθρώπινης αντοχής και αξιοπρέπειας για όσους αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα και μεγάλες δόσεις αχαριστίας. Όπως η ίδια η Κατερίνα γράφει στο βιβλίο της: `Δεν είμαι πλούσια αλλά είμαι ελεύθερη`.
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]