(. . .) Πιστεύω πως χωρίς αγάπη η ζωή δεν έχει χάρη. Δεν έχει χάρη η ζωή χωρίς έρωτα. Δεν έχει χάρη η ζωή χωρίς παιδάκια στα σπίτια. Δεν έχει χάρη η ζωή αν ζουν ο άνθρωποι μόνοι στη μοναξιά τους. Δεν έχει χάρη η ζωή γέροι να γίνονται γαμπροί και νύφες. Και το χειρότερο, μήπως θα φτάσει η κοινωνία μας να θάψουμε γέρους χωρίς τους απογόνους για να πούμε τα συλλυπητήρια. Μήπως η νέα γενιά θα πάψει να ονειρεύεται για το μέλλον, για οικογενειακή ευτυχία (γιατί χωρίς οικογένεια πιστεύω ότι δεν υπάρχει ευτυχία); Μήπως τις καινούριες γενιές θα τις σκιάξει η ανεργία και θα αρκεστούν στο κινητό, στον καφέ, στο αμάξι και σε ακόμα μερικά υλικά αγαθά, παραμερίζοντας τη βιοπάλη για τα όνειρα του μέλλοντος; (. . .) Παρακαλώ τους αναγνώστες μου να διαβάσουν ολόκληρο το βιβλίο με υπομονή και επιμονή, όλα μου τα ποιήματα και ολόκληρο το μυθιστόρημα. Το βιβλίο μου το χαρίζω ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]